🔍 Search: การปะทะ

• 항쟁 (抗爭) คำนาม
  • 1 맞서 싸움.
    1 การต่อสู้, การปะทะ, ความขัดแย้ง: การต่อสู้โดยปะทะกัน
• 맞대결 (맞 對決) คำนาม
  • 1 서로 맞서서 대결함.
    1 การเผชิญหน้า, การพบกัน, การปะทะกัน: การเผชิญหน้ากันและแข่งขัน
• 맞대응 (맞 對應) คำนาม
  • 1 상대의 위협적인 행동이나 태도에 맞서서 대응함.
    1 การเผชิญหน้า, การประจันหน้า, การปะทะ: การเผชิญหน้ารับมือกับทัศนคติหรือการกระทำที่คุกคามของฝ่ายตรงข้าม
• 충돌 (衝突) ☆☆ คำนาม
  • 1 서로 세게 맞부딪치거나 맞섬.
    1 การปะทะ, การชน, การขัดแย้ง, การไม่ลงรอยกัน: การชนประสานหรือต่อต้านอย่างแรงซึ่งกันและกัน
• 교전 (交戰) คำนาม
  • 1 군대가 맞붙어 싸움.
    1 การรบ, การสู้รบ, การต่อสู้, การปะทะกัน, การทำสงคราม: การที่กองทัพเผชิญหน้าต่อสู้
• 대결 (對決) ☆ คำนาม
  • 1 둘이 서로 맞서서 우열이나 승패를 가림.
    1 การเผชิญหน้า, การปะทะ, การแข่งขัน, การประกวด, การชิง: การที่ทั้งสองเผชิญหน้ากันแล้วจำแนกข้อดีข้อเสียหรือการชนะการพ่ายแพ้
• 대치되다 (對峙 되다) คำกริยา
  • 1 서로 맞서서 버티게 되다.
    1 ได้รับการเผชิญหน้า, ได้รับการประจัญหน้า, ได้รับการปะทะ: กลายเป็นที่ยืนหยัดกันโดยเผชิญหน้าซึ่งกันและกัน
• 정면충돌 (正面衝突) คำนาม
  • 1 두 물체가 정면으로 부딪침.
    1 การชนกันทางด้านหน้า, การชนด้านหน้า: การที่วัตถุสองสิ่งกระทบกันทางด้านหน้า
  • 2 두 편이 정면으로 맞부딪쳐서 싸움.
    2 การทะเลาะกันต่อหน้า, การปะทะกันโดยตรง: การที่สองฝ่ายปะทะและทะเลาะกันต่อหน้า
• 마찰 (摩擦) ☆☆ คำนาม
  • 1 두 물체가 서로 닿아 문질러지거나 비벼짐. 또는 그렇게 함.
    1 การเสียดสี, การถูกัน: การที่วัตถุสองสิ่งเกิดการสัมผัส ถูหรือเสียดสีกัน หรือการทำดังกล่าว
  • 2 사람들이나 집단의 생각 또는 의견이 달라서 충돌함.
    2 การปะทะทัน, ความไม่ปรองดองกัน, ความขัดแย้งกัน, การแก่งแย่งชิงดีกัน: การขัดแย้งเนื่องจากผู้คนหรือความคิด ความคิดเห็นในกลุ่มแตกต่างกัน
• 공방전 (攻防戰) คำนาม
  • 1 서로 공격하고 방어하며 벌이는 전투.
    1 การบุกโจมตีและการตั้งรับในสมรภูมิ, การต่อสู้อย่างมีชั้นเชิง, สงครามที่มีทั้งรุกและรับ: การสู้รบที่ทำโดยต่างฝ่ายต่างโจมตีและตั้งรับซึ่งกันและกัน
  • 2 서로 다른 의견을 가진 사람들이 대립하여 말로 벌이는 싸움.
    2 สงครามวาทะ, การปะทะด้วยคำพูด: การที่ผู้คนที่มีความคิดเห็นแตกต่างกันขัดแย้งและทะเลาะกันด้วยคำพูด
• 격돌 (激突) คำนาม
  • 1 세차게 부딪침.
    1 การปะทะอย่างรุนแรง, การชนกันอย่างรุนแรง, การประสานงากันอย่างแรง, การแข่งขันกันอย่างดุเดือด, การขัดแย้งกันอย่างรุนแรง: การปะทะอย่างรุนแรง
• 난타전 (亂打戰) คำนาม
  • 1 마구 치거나 때리며 벌이는 싸움.
    1 การตบตีต่อสู้, การตีต่อยต่อสู้, การลงไม้ลงมือต่อสู้: การต่อสู้ที่เกิดขึ้นโดยการกระหน่ำตีหรือตบ
  • 2 공격적으로 하는 경기나 말다툼.
    2 การแข่งขันอย่างดุเดือด, การทะเลาะกันอย่างรุนแรง, การแข่งขันปะทะกัน, การปะทะกันทางคำพูด: การแข่งขันหรือการทะเลาะวิวาทในเชิงจู่โจม

• 화평히 (和平 히) คำวิเศษณ์
  • 1. 마음속이나 사람들 사이에 갈등이 없이 평화롭게.
    1. อย่างสงบ, อย่างปรกติสุข, อย่างสามัคคี, อย่างปรองดอง, อย่างลงรอยกัน: อย่างมีความสงบสุขที่ไม่มีความขัดแย้งภายในใจหรือระหว่างผู้คนทั้งหลาย
  • 2. 나라 사이에 충돌이나 전쟁이 없이 평화롭게.
    2. อย่างมีสันติภาพ, อย่างมีสันติสุข, อย่างสงบสุข: อย่างมีความสงบสุขที่ไม่มีการปะทะหรือสงครามระหว่างประเทศ
• 격돌 (激突) คำนาม
  • 1. 세차게 부딪침.
    1. การปะทะอย่างรุนแรง, การชนกันอย่างรุนแรง, การประสานงากันอย่างแรง, การแข่งขันกันอย่างดุเดือด, การขัดแย้งกันอย่างรุนแรง: การปะทะอย่างรุนแรง
• 사변 (事變) คำนาม
  • 1. 사람의 힘으로는 피할 수 없는 자연 재해나 그 밖의 큰 사건.
    1. ภัยพิบัติ: ภัยพิบัติทางธรรมชาติที่ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ด้วยแรงของมนุษย์หรือเหตุการณ์ใหญ่อื่น ๆ
  • 2. 경찰의 힘으로는 부족하여 무력을 사용해야 하는 나라 안의 큰 싸움이나 난리.
    2. ความเอะอะ, ความวุ่นวาย, ภัยพิบัติ: ความเอะอะวุ่นวายหรือการทะเลาะเบาะแว้งใหญ่โตภายในประเทศที่ต้องใช้พละกำลังทหารเนื่องจากไม่พอเพียงถ้าใช้กำลังของตำรวจ
  • 3. 선전 포고 없이 일어난 국가 간의 무력 충돌.
    3. สงครามที่ไม่ได้แจ้งล่วงหน้า, สงครามที่ไม่มีการประกาศล่วงหน้า: การปะทะทางกองกำลังทหารระหว่างประเทศซึ่งเกิดขึ้นโดยไม่มีการประกาศล่วงหน้าก่อนสงคราม
• 반항 (反抗) ☆ คำนาม
  • 1. 다른 사람이나 대상에 맞서 달려들거나 부딪힘.
    1. การขัดขืน, การต่อต้าน: การปะทะหรือชนสู้ต่อต้านคนอื่นหรือสิ่งอื่น
• 항전 (抗戰) คำนาม
  • 1. 적에 맞서 싸움.
    1. สงครามต่อต้าน, การทำสงครามต่อต้าน: การปะทะกับศัตรูแล้วสู้รบ
• 화평 (和平) คำนาม
  • 1. 마음속이나 사람들 사이에 갈등이 없이 평화로움.
    1. ความสงบ, ความปรกติสุข, ความสามัคคี, ความปรองดอง, ความลงรอยกัน: ความสงบสุขอย่างไม่มีความขัดแย้งภายในใจหรือระหว่างผู้คนทั้งหลาย
  • 2. 나라 사이에 충돌이나 전쟁이 없이 평화로움.
    2. สันติภาพ, สันติ, ความสงบสุข: ความสงบสุขอย่างไม่มีการปะทะหรือสงครามระหว่างประเทศ
• 마찰하다 (摩擦 하다) คำกริยา
  • 1. 두 물체가 서로 닿아 문질러지거나 비벼지다. 또는 그렇게 하다.
    1. ถู, เสียดสี: วัตถุสองอันได้สัมผัสและถูกขัดถูหรือขยี้กัน หรือทำในลักษณะดังกล่าว
  • 2. 사람들이나 집단의 생각 또는 의견이 달라서 충돌하다.
    2. ปะทะ, แตกแยก, ไม่ลงรอย: ความคิดหรือความคิดเห็นของผู้คนหรือกลุ่มต่างกันจึงเกิดการปะทะกัน
• 대항 (對抗) ☆ คำนาม
  • 1. 지지 않으려고 맞서서 버팀.
    1. การต่อต้าน, การเป็นปฏิปักษ์, การสกัด, การสกัดกั้น, การกีดขวาง, การขัดขวาง: การอดทนเผชิญกันเพื่อไม่ยอมแพ้
  • 2. 서로 맞서서 승부를 겨룸.
    2. การต่อสู้: การปะทะกันเพื่อชัยชนะ
• 격투 (格鬪) คำนาม
  • 1. 서로 맨몸으로 맞붙어 치고받으며 심하게 싸움.
    1. การชกต่อย, การตบตี, การต่อยตี, การต่อสู้กันอย่างรุนแรง: การปะทะกันอย่างรุนแรงโดยต่างฝ่ายต่างใช้ร่างกายที่ไม่มีอาวุธรุกและรับกัน
• 격전지 (激戰地) คำนาม
  • 1. 격렬한 싸움 또는 경쟁이 벌어지는 곳.
    1. สนามรบ, สมรภูมิ, สถานที่แข่งขัน: สถานที่ที่การปะทะหรือการแข่งขันที่รุนแรงเกิดขึ้น
• 화합물 (化合物) คำนาม
  • 1. 두 개 이상의 원소가 만나 화학 작용을 통해 새롭게 만들어진 물질.
    1. สารประกอบ: สารที่ถูกสร้างขึ้นใหม่โดยผ่านปฏิกิริยาทางเคมีจากการปะทะกันของธาตุเกินกว่าสองขึ้นไป
• 화평하다 (和平 하다) คำคุุณศัพท์
  • 1. 마음속이나 사람들 사이에 갈등이 없이 평화롭다.
    1. สงบ, ปรกติสุข, สามัคคี, ปรองดอง, ลงรอยกัน: สงบสุขอย่างไม่มีความขัดแย้งภายในใจหรือระหว่างผู้คนทั้งหลาย
  • 2. 나라 사이에 충돌이나 전쟁이 없이 평화롭다.
    2. มีสันติภาพ, มีสันติสุข, สงบสุข: สงบสุขอย่างไม่มีการปะทะดแย้งหรือสงครามระหว่างประเทศ