🔍
Search:
ที่ร้ายกาจ
🌟
ที่ร้ายกาจ
@ Name [🌏ภาษาไทย]
-
☆
คำคุุณศัพท์
-
1
남을 괴롭히거나 남이 잘못되기를 바라는 마음이 많다.
1
มีจิตใจที่ร้ายกาจ, มีจิตใจที่ปองร้ายต่อผู้อื่น:
มีจิตใจที่รังแกผู้อื่นหรือปรารถนาให้ผู้อื่นไม่ได้ดีอยู่มาก
-
คำนาม
-
1
(낮잡아 이르는 말로) 남을 괴롭히거나 남이 잘못되기를 바라는 마음이 많은 사람.
1
คนที่มีจิตใจที่ร้ายกาจ, คนที่มีจิตใจที่ปองร้ายต่อผู้อื่น, คนที่ข่มเหงรังแกผู้อื่น:
(คำที่ใช้เรียกอย่างดูหมิ่นดูแคลน)คนที่ชอบรังแกผู้อื่นและมีจิตใจที่ต้องการให้ผู้อื่นไม่ได้ดี
-
คำนาม
-
1
그럴 만한 이유 없이 못되게 굴거나 고집을 부리는 마음.
1
การเอาแต่ใจตัวเอง, ความดื้อรั้น, การดื้อดึงโดยไม่สมควร:
จิตใจที่ดื้อรั้นหรือประพฤติตัวไม่ดีโดยไม่มีเหตุผลที่สมควร
-
2
남을 괴롭히거나 남이 잘못되기를 바라는 마음.
2
จิตใจที่ร้ายกาจ, จิตใจที่ปองร้ายต่อผู้อื่น:
จิตใจที่รังแกผู้อื่นหรือปรารถนาให้ผู้อื่นไม่ได้ดี
-
หน่วยคำเติม
-
1
‘끈기가 있어 차진’의 뜻을 더하는 접두사.
1
...เหนียว, ...หนืด, ...หนึบ ๆ:
อุปสรรคที่ใช้เพิ่มความหมายของคำว่า 'ที่หนืดเพราะมีความเหนียว'
-
2
‘매우 심한’ 또는 ‘지독한’의 뜻을 더하는 접두사.
2
ที่รุนแรง, ที่แรง, ที่ร้ายกาจ:
อุปสรรคที่ใช้เพิ่มความหมายของคำว่า 'ที่รุนแรงมาก' หรือ 'ที่โหดร้าย'
-
3
‘제대로 된’ 또는 ‘충실한’의 뜻을 더하는 접두사.
3
...ที่สมบูรณ์, ...ที่ครบถ้วน, ...ตามนั้น:
อุปสรรคที่ใช้เพิ่มความหมายของคำว่า 'ที่เป็นอย่างดี' หรือ 'ที่สมบูรณ์'
-
4
‘품질이 좋은’의 뜻을 더하는 접두사.
4
...ดี, ...เยี่ยม, ...คัดพิเศษ:
อุปสรรคที่ใช้เพิ่มความหมายของคำว่า 'ที่คุณภาพดี'
🌟
ที่ร้ายกาจ
@ คำอธิบายความหมาย [🌏ภาษาไทย]
-
-
1.
자기가 갖지 못하게 된 것에 대해서 심술궂은 마음으로 남도 갖지 못하도록 못쓰게 만들다.
1.
(ป.ต.)ลูกพลับที่กินไม่ได้ ก็ลองทิ่มดูเปล่า ๆ ; ตัวเองไม่ได้ก็เลยกีดกันไม่ให้ผู้อื่นได้ด้วยเช่นกัน:
เมื่อตนเองไม่ได้ในสิ่งใด ๆ ก็ทำให้ผู้อื่นไม่ได้ด้วยเช่นกันด้วยจิตใจที่ร้ายกาจ
-
คำนาม
-
1.
고대 소설 ‘흥부전’의 주인공. 심술궂은 형 놀부와 달리 착한 마음씨를 지녔다. 부러진 제비 다리를 고쳐 준 인연으로 큰 부자가 된다.
1.
ฮึงบู:
ตัวเอกใน’นิทานฮึงบู’ซึ่งเป็นนิยายโบราณ มีนิสัยใจดีแตกต่างกับพี่ชายโนลบูที่ร้ายกาจ กลายเป็นคนรวยโดยมีความสัมพันธ์ที่ช่วยรักษาขานกกางเขนที่หัก
-
คำนาม
-
1.
판소리 다섯 마당의 하나. 조선 고종 때 신재효가 정리한 것으로 심술궂은 형 놀부와 마음씨 착한 동생 흥부에 관한 이야기로 형제 간의 우애와 선악의 문제를 다루었다.
1.
ฮึงบูกา(บทเพลงฮึงบู):
หนึ่งในห้าเรื่องของพันโซรี เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับฮึงบูที่ใจดีและโนลบูพี่ชายที่ร้ายกาจที่นักประพันธ์ชินแจฮโยได้เรียบเรียงขึ้นในสมัยกษัตริย์โคจงแห่งราชวงศ์โชซอนซึ่งถือปัญหาของความดีความชั่วและความผูกพันระหว่างพี่น้อง