🔍 Search: มีความเหมาะสม

• 적격하다 (適格 하다) คำคุุณศัพท์
  • 1 어떤 일에 자격이 알맞다.
    1 มีคุณสมบัติ, มีคุณวุฒิ, มีความเหมาะสม: คุณสมบัติเหมาะสมในเรื่องใด
• 해당되다 (該當 되다) คำกริยา
  • 1 어떤 범위나 조건 등에 바로 들어맞게 되다.
    1 มีความเหมาะสมกัน, มีความพอดีกัน, มีความตรงกัน, มีความสอดคล้องกัน: กลายเป็นเหมาะสมกันพอดีในขอบเขตหรือเงื่อนไขบางอย่าง เป็นต้น
• 적격자 (適格者) คำนาม
  • 1 어떤 일에 알맞은 자격을 갖춘 사람.
    1 ผู้ที่เหมาะสมกับงาน, ผู้ที่เหมาะสมกับหน้าที่, ผู้มีคุณสมบัติ, ผู้มีความเหมาะสม: คนที่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมในงานใด ๆ

• -라기보다 None
  • 1. 어떤 일에 대해서 표현하거나 판단할 때 앞의 말보다 뒤의 말이 더 적당함을 나타내는 표현.
    1. มากกว่า..., เหนือกว่า..., มากยิ่งกว่า...: สำนวนที่ใช้แสดงว่าคำพูดที่อยู่ข้างหลังมีความเหมาะสมมากกว่าคำพูดที่อยู่ข้างหน้าเมื่อพูดหรือพิจารณาตัดสินเกี่ยวกับเรื่องใด ๆ
• 무던하다 คำคุุณศัพท์
  • 1. 정도가 적당하거나 그보다 약간 더하다.
    1. เหมาะสม, พอเหมาะ, สมควร, เพียงพอ, พอควร: ระดับมีความเหมาะสมหรือมากกว่านั้นเล็กน้อย
  • 2. 성격이 너그럽고 까다롭지 않다.
    2. สุภาพเรียบร้อย, ใจกว้าง: นิสัยไม่มากเรื่องและใจกว้าง
• -이라기보다 None
  • 1. 어떤 일에 대해서 표현하거나 판단할 때 앞의 말보다 뒤의 말이 더 적당함을 나타내는 표현.
    1. มากกว่า..., เหนือกว่า..., มากยิ่งกว่า...: สำนวนที่ใช้แสดงว่าคำพูดที่อยู่ข้างหลังมีความเหมาะสมมากกว่าคำพูดที่อยู่ข้างหน้าเมื่อพรรณนาหรือพิจารณาตัดสินเกี่ยวกับเรื่องใด ๆ
• 적합성 (適合性) คำนาม
  • 1. 어떤 일이나 조건에 꼭 들어맞아 알맞은 성질.
    1. ลักษณะที่เหมาะ, ลักษณะที่เหมาะสม, ลักษณะที่ถูกและเหมาะสม: ลักษณะที่ตรงกับเงื่อนไขหรือเรื่องใด ๆ จึงมีความเหมาะสม
• -라기에 None
  • 1. 들은 사실이 뒤에 오는 말의 이유나 근거임을 나타내는 표현.
    1. เนื่องจากได้ยินว่า..., เพราะทราบมาว่า..., เพราะรู้ว่า...: สำนวนที่ใช้แสดงว่าคำพูดที่อยู่ข้างหลังมีความเหมาะสมมากกว่าคำพูดที่อยู่ข้างหน้าเมื่อพูดหรือพิจารณาตัดสินเกี่ยวกับเรื่องใดๆ
  • 2. 들은 명령이나 요청이 뒤에 오는 말의 이유나 근거임을 나타내는 표현.
    2. เพราะบอกว่า...จึง...: สำนวนที่แสดงว่าคำสั่งหรือคำขอร้องที่ได้ยินมาเป็นสาเหตุหรือเหตุผลของคำพูดที่ตามมาข้างหลัง
• 적합 (適合) ☆ คำนาม
  • 1. 어떤 일이나 조건에 꼭 들어맞아 알맞음.
    1. ความเหมาะ, ความเหมาะสม, ความถูกและเหมาะสม: การที่ตรงกับเงื่อนไขหรือเรื่องใด ๆ จึงมีความเหมาะสม
• -기보다는 None
  • 1. 서로 차이가 있는 것을 비교하면서 앞의 말에 비해서는 뒤의 말이 더 알맞음을 나타내는 표현.
    1. (ประโยคหลัง)มากกว่า(ประโยคหน้า): สำนวนที่แสดงว่าคำพูดข้างหลังมีความเหมาะสมมากกว่าคำพูดข้างหน้าเมื่อเปรียบเทียบสิ่งที่แตกต่างกัน