🔍 Search: การเผชิญหน้า

• 대질 (對質) คำนาม
  • 1 법원이 소송 사건의 관계자 양쪽을 한자리에 마주 앉혀 사건에 대하여 진술하게 하는 일.
    1 การเผชิญหน้า: การทำให้ผู้เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่ยื่นฟ้องคดีในศาลนั่งเผชิญหน้ากันแล้วให้ปากคำเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
• 대치 (對峙) คำนาม
  • 1 서로 맞서서 버팀.
    1 การเผชิญหน้า, การประจัญหน้า: การเผชิญหน้ากันแล้วอดทน
• 맞대결 (맞 對決) คำนาม
  • 1 서로 맞서서 대결함.
    1 การเผชิญหน้า, การพบกัน, การปะทะกัน: การเผชิญหน้ากันและแข่งขัน
• 맞대응 (맞 對應) คำนาม
  • 1 상대의 위협적인 행동이나 태도에 맞서서 대응함.
    1 การเผชิญหน้า, การประจันหน้า, การปะทะ: การเผชิญหน้ารับมือกับทัศนคติหรือการกระทำที่คุกคามของฝ่ายตรงข้าม
• 대적 (對敵) คำนาม
  • 1 상대에게 맞서 싸움.
    1 การต่อสู้, การเผชิญหน้า, การประจัญหน้า: การเผชิญหน้าต่อสู้กับคู่ต่อสู้
• 대결 (對決) ☆ คำนาม
  • 1 둘이 서로 맞서서 우열이나 승패를 가림.
    1 การเผชิญหน้า, การปะทะ, การแข่งขัน, การประกวด, การชิง: การที่ทั้งสองเผชิญหน้ากันแล้วจำแนกข้อดีข้อเสียหรือการชนะการพ่ายแพ้
• 대치되다 (對峙 되다) คำกริยา
  • 1 서로 맞서서 버티게 되다.
    1 ได้รับการเผชิญหน้า, ได้รับการประจัญหน้า, ได้รับการปะทะ: กลายเป็นที่ยืนหยัดกันโดยเผชิญหน้าซึ่งกันและกัน
• 당면 (當面) ☆ คำนาม
  • 1 처리해야 할 일을 바로 앞에 만남.
    1 การเผชิญหน้า, การพบกับ, การเผชิญกับ, การพบเจอ, การประจันหน้า: การเผชิญกับสิ่งที่ต้องกระทำอยู่ข้างหน้า
• 대면 (對面) คำนาม
  • 1 직접 얼굴을 보며 만남.
    1 การพบหน้า, การพบกัน, การเข้าพบ, การประจันหน้ากัน, การเผชิญหน้ากัน: การพบเผชิญหน้ากันโดยตรง
• 대결상 (對決相) คำนาม
  • 1 대결하는 모습.
    1 การเผชิญหน้า, การแข่งขัน, การประกวด, การชิง, การช่วงชิง, การต่อสู้: ลักษณะที่แข่งขันกัน
• 상대 (相對) ☆☆ คำนาม
  • 1 서로 마주 대함. 또는 그런 대상.
    1 การเผชิญหน้า, การประจันหน้า, การหันหน้าเข้าหากัน: การเผชิญหน้ากัน หรือเป้าหมายดังกล่าว
  • 2 서로 승부를 겨룸. 또는 그런 대상.
    2 การต่อสู้, การแข่งขัน: การแข่งขันผู้แพ้ชนะกัน หรือเป้าหมายดังกล่าว
  • 3 서로 맞대어 비교함.
    3 การเปรียบเทียบ, การเทียบ: การเอามาเผชิญกันแล้วเปรียบเทียบกัน
• 정공법 (正攻法) คำนาม
  • 1 정면으로 공격하는 방법.
    1 กลยุทธ์บุกเข้าทางด้านหน้า, ยุทธวิธีโจมตีทางด้านหน้า: วิธีที่โจมตีทางด้านหน้า
  • 2 교묘한 꾀나 방법을 쓰지 않고 정정당당히 공격하는 방법.
    2 กลยุทธ์การเผชิญหน้า, กลยุทธ์การโจมตีซึ่งหน้า: วิธีที่โจมตีอย่างองอาจผ่าเผยและไม่ใช้วิธีหรือเล่ห์ที่มีชั้นเชิง

• 도전 (挑戰) ☆☆ คำนาม
  • 1. 정면으로 맞서서 싸움을 걺.
    1. การท้าชิง, การท้าประลอง, การท้าดวล: การต่อสู้กันซึ่ง ๆ หน้า
  • 2. (비유적으로) 가치 있는 것이나 목표한 것을 얻기 위해 어려움에 맞섬.
    2. การท้าทาย, การเสี่ยง: (ในเชิงเปรียบเทียบ)การเผชิญหน้ากับความยากลำบากเพื่อให้ได้สิ่งที่เป็นเป้าหมายหรือสิ่งที่มีคุณค่า
• 경합 (競合) คำนาม
  • 1. 이익과 권리가 따르는 일을 맡으려고 서로 맞서 겨룸.
    1. การแข่งขัน, การชิงชัย, การช่วงชิง, การต่อสู้กัน: การเผชิญหน้ากันแข่งขันกันเพื่อให้ได้ทำสิ่งที่นำมาซึ่งผลประโยชน์และอำนาจ
• 수(가) 세다
  • 1. 사람을 대하거나 마음대로 움직이는 힘이 강하다.
    1. (ป.ต.)ชั้นเชิงแรง ; มีอำนาจ, มีพละกำลัง: มีกำลังที่เข้มแข็งในการเผชิญหน้าหรือเปลี่ยนผู้อื่นให้ทำตามต้องการ
• 외면 (外面) คำนาม
  • 1. 마주치기를 원하지 않아서 얼굴을 돌려 피함.
    1. การเบือนหน้า, การหันหน้าไป, การหนีหน้า: การหลบหน้าหนีไปทางอื่นเพราะไม่ต้องการเผชิญหน้า
  • 2. 현실, 사실, 진리 등을 인정하지 않고 무시함.
    2. การมองข้าม, การไม่สนใจใยดี, การเมิน: การที่ไม่ยอมรับและไม่ใส่ใจความเป็นจริง ข้อเท็จจริง สัจธรรม เป็นต้น
• 대적 (對敵) คำนาม
  • 1. 상대에게 맞서 싸움.
    1. การต่อสู้, การเผชิญหน้า, การประจัญหน้า: การเผชิญหน้าต่อสู้กับคู่ต่อสู้
• 외면당하다 (外面當 하다) คำกริยา
  • 1. 상대방이 마주치기를 원하지 않아서 얼굴을 돌려 피함을 당하다.
    1. ถูกเบือนหน้า, ถูกหันหน้าไป, ถูกหนีหน้า: ถูกหลบหน้าหนีไปทางอื่น เพราะฝ่ายตรงข้ามไม่ต้องการเผชิญหน้า
  • 2. 현실, 사실, 진리 등이 인정되지 않고 무시되다.
    2. ถูกมองข้าม, ถูกไม่สนใจใยดี, ถูกเมิน: ความเป็นจริง ข้อเท็จจริง สัจธรรม เป็นต้น ถูกไม่ยอมรับและไม่ใส่ใจ
• 맞대응 (맞 對應) คำนาม
  • 1. 상대의 위협적인 행동이나 태도에 맞서서 대응함.
    1. การเผชิญหน้า, การประจันหน้า, การปะทะ: การเผชิญหน้ารับมือกับทัศนคติหรือการกระทำที่คุกคามของฝ่ายตรงข้าม
• 상대 (相對) ☆☆ คำนาม
  • 1. 서로 마주 대함. 또는 그런 대상.
    1. การเผชิญหน้า, การประจันหน้า, การหันหน้าเข้าหากัน: การเผชิญหน้ากัน หรือเป้าหมายดังกล่าว
  • 2. 서로 승부를 겨룸. 또는 그런 대상.
    2. การต่อสู้, การแข่งขัน: การแข่งขันผู้แพ้ชนะกัน หรือเป้าหมายดังกล่าว
  • 3. 서로 맞대어 비교함.
    3. การเปรียบเทียบ, การเทียบ: การเอามาเผชิญกันแล้วเปรียบเทียบกัน
• 대치 (對峙) คำนาม
  • 1. 서로 맞서서 버팀.
    1. การเผชิญหน้า, การประจัญหน้า: การเผชิญหน้ากันแล้วอดทน
• 각축 (角逐) คำนาม
  • 1. 서로 이기려고 맞서서 다툼.
    1. การประกวดความสามารถ, การแข่งขัน, การประลอง, การชิงชัย: การเผชิญหน้าแข่งขันกันเพื่อเอาชนะ
• 맞대결 (맞 對決) คำนาม
  • 1. 서로 맞서서 대결함.
    1. การเผชิญหน้า, การพบกัน, การปะทะกัน: การเผชิญหน้ากันและแข่งขัน
• 외면하다 (外面 하다) คำกริยา
  • 1. 마주치기를 원하지 않아서 얼굴을 돌려 피하다.
    1. เบือนหน้า, หันหน้าไป: ไม่ต้องการเผชิญหน้า จึงหลบหน้าไปทางอื่น
  • 2. 현실, 사실, 진리 등을 인정하지 않고 무시하다.
    2. มองข้าม, ไม่สนใจใยดี: ไม่ยอมรับและไม่ใส่ใจความเป็นจริง สัจธรรม เป็นต้น