🔍 Search: หยุดโดยฉับพลัน

• 멈칫 คำวิเศษณ์
  • 1 하던 일이나 동작을 갑자기 멈추는 모양.
    1 หยุดทันที, หยุดชะงัก, หยุดทันทีทันใด, หยุดโดยฉับพลัน, หยุดกะทันหัน: ลักษณะที่หยุดการเคลื่อนไหวหรือสิ่งที่ทำโดยทันทีทันใด
• 멈칫하다 คำกริยา
  • 1 하던 일이나 행동을 갑자기 멈추다. 또는 멈추게 하다.
    1 หยุดทันที, หยุดชะงัก, หยุดทันทีทันใด, หยุดโดยฉับพลัน, หยุดกะทันหัน, ทำให้หยุดกะทันหัน, ทำให้หยุดในทันทีทันใด: หยุดทำในสิ่งที่ทำอยู่หรือหยุดการเคลื่อนไหวโดยทันทีทันใด หรือทำให้หยุด