🔍 Search: ทะเลาะ

• 아귀다툼 คำนาม
  • 1 각자 자기의 욕심을 채우기 위해 서로 헐뜯고 다투는 일.
    1 การทะเลาะวิวาท: การทะเลาะเบาะแว้งและพูดจาให้ร้ายเพื่อสนองความละโมบของตนเอง
• 싸움하다 คำกริยา
  • 1 말이나 힘 등으로 이기려고 다투다.
    1 ทะเลาะ, ถกเถียง: ถกเถียงเพื่อเอาชนะด้วยคำพูดหรือเรี่ยวแรง เป็นต้น
• 걸어오다 คำกริยา
  • 1 말이나 싸움 등을 상대편에서 먼저 붙여 오다.
    1 หาเรื่อง, ชวนทะเลาะ: เริ่มต้นพูดจาหาเรื่องก่อนหรือชวนฝ่ายตรงข้ามทะเลาะ
• 티격태격하다 ☆ คำกริยา
  • 1 서로 뜻이 맞지 않아 옳고 그름을 따지며 가리다.
    1 โต้เถียง, ถกเถียง, ทะเลาะ: แยกแยะโดยจำแนกความถูกและความผิดเนื่องจากความตั้งใจไม่ตรงซึ่งกันและกัน
• 언쟁하다 (言爭 하다) คำกริยา
  • 1 자기가 옳다고 말로 다투다.
    1 ทะเลาะ, ทะเลาะวิวาท, วิวาท: ทะเลาะด้วยคำพูดว่าตัวเองถูกต้อง
• 몸싸움 คำนาม
  • 1 서로 몸을 부딪치거나 때리면서 싸우는 일.
    1 การทะเลาะตบตี, การลงไม้ลงมือ: การทะเลาะกันโดยตีหรือชนตัวต่อกัน
• 공격성 (攻擊性) คำนาม
  • 1 상대방에게 공격이나 거친 행동을 잘 하는 성질.
    1 ความก้าวร้าว, การชอบทะเลาะวิวาท: อุปนิสัยที่มักประพฤติตัวกระด้างและโจมตีผู้อื่น
• 따따부따하다 คำกริยา
  • 1 무슨 일에 괜히 참견하여 시끄럽게 떠들며 무뚝뚝한 말씨로 따지다.
    1 ซักไซ้, ถกเถียง, ทะเลาะ, โต้เถียง: ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องใด ๆ อย่างไร้สาระ โดยซักไซ้และถกเถียงด้วยคำพูดที่ดังและแข็งกร้าว
• 시비하다 (是非 하다) คำกริยา
  • 1 서로 옳거나 잘못된 것을 따지는 말다툼을 하다.
    1 ทะเลาะเบาะแว้ง, โต้เถียง, ถกเถียง: ทะเลาะเบาะแว้งโดยพิจารณาว่าต่างฝ่ายต่างถูกหรือผิด
• 티격태격 คำวิเศษณ์
  • 1 서로 뜻이 맞지 않아 옳고 그름을 따지며 가리는 모양.
    1 การโต้เถียง, การถกเถียง, การทะเลาะ: ท่าทางที่แยกแยะโดยจำแนกความถูกและความผิดเนื่องจากความตั้งใจไม่ตรงซึ่งกันและกัน
• 화해하다 (和解 하다) คำกริยา
  • 1 싸움을 멈추고 서로 가지고 있던 안 좋은 감정을 풀어 없애다.
    1 คืนดีกัน, หยุดทะเลาะกัน, ปรองดองกัน: หยุดทะเลาะกันแล้ว คลายความรู้สึกที่ไม่ดีที่เคยมีซึ่งกันและกันให้หมดหายไป
• 언쟁 (言爭) คำนาม
  • 1 자기가 옳다고 말로 다투는 일.
    1 การทะเลาะ, การทะเลาะวิวาท, การวิวาท: การทะเลาะด้วยคำพูดว่าตัวเองถูกต้อง
• 치고받다 คำกริยา
  • 1 서로 말로 다투거나 실제로 때리면서 싸우다.
    1 ทะเลาะตบตี, แลกหมัด, ทะเลาะเบาะแว้ง: ทะเลาะโดยการตบตีจริง ๆ หรือทะเลาะกันทางคำพูด
• 쌈하다 คำกริยา
  • 1 말이나 힘 등으로 이기려고 다투다.
    1 ทะเลาะ, ทะเลาะเบาะแว้ง, ถกเถียง, ตบตี: ทะเลาะเบาะแว้งเพื่อเอาชนะด้วยคำพูดหรือเรี่ยวแรง เป็นต้น
• 싸움꾼 คำนาม
  • 1 싸움을 잘하는 사람.
    1 คนขี้ทะเลาะ, คนชอบหาเรื่อง, คนที่ชอบรบรา: คนที่เก่งในการต่อสู้
• 싸움질 คำนาม
  • 1 싸우는 짓.
    1 พฤติกรรมการทะเลาะเบาะแว้ง, พฤติกรรมชวนตี: พฤติกรรมการทะเลาะเบาะแว้ง
• 치고 받다
  • 1 서로 때리면서 싸우다.
    1 (ป.ต.)ทั้งตีทั้งรับ ; ชกต่อยทะเลาะวิวาทกัน: ทะเลาะกันโดยตีต่อยซึ่งกันและกัน
• 난투극 (亂鬪劇) คำนาม
  • 1 여러 사람이 서로 뒤섞여 어지럽게 싸우는 소동.
    1 การต่อสู้, การทะเลาะ, การตบตี, การตะลุมบอน: ความวุ่นวายที่คนหลายคนทะเลาะกันอย่างอลหม่านโดยปะปนกันอยู่
• 시빗거리 (是非 거리) คำนาม
  • 1 옳은 것과 잘못된 것을 따지며 말다툼을 할 만한 대상이나 내용.
    1 สิ่งที่ทำให้ทะเลาะกัน, สิ่งที่ทำให้โต้แย้ง: เนื้อหาหรือสิ่งใดที่ทำให้ทะเลาะกันได้โดยพิจารณาว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือผิด
• 쌈박질 คำนาม
  • 1 싸우는 행동.
    1 พฤติกรรมการทะเลาะเบาะแว้ง, พฤติกรรมการต่อยตี: พฤติกรรมการทะเลาะเบาะแว้ง

• 실랑이 คำนาม
  • 1. 옳고 그른 것을 따지며 남을 못살게 굴거나 괴롭히는 일.
    1. การก่อกวน, การรังควาน: การทำให้ทุกข์ทรมานหรือแกล้งให้ผู้อื่นอยู่ไม่ได้โดยซักไซ้ความถูกผิด
  • 2. 서로 자신이 옳다고 주장하면서 고집을 부리고 말로 싸우는 일.
    2. การทะเลาะเบาะแว้ง, การดื้นรั้นยืนกรานว่าตนถูก: การทะเลาะกันด้วยคำพูดโดยแสดงท่าทีดื้อรั้นยืนกรานว่าต่างฝ่ายต่างก็ถูกต้อง
• 쟁의 (爭議) คำนาม
  • 1. 서로 자기의 의견을 주장하며 다툼.
    1. การโต้แย้ง, การแย้ง, การขัดแย้ง, การถกเถียง, การถกเถียงโต้แย้ง: การทะเลาะและต่างฝ่ายต่างยืนกรานความคิดเห็นของตนเอง
• 쟁탈전 (爭奪戰) คำนาม
  • 1. 바라는 것을 빼앗기 위해 벌이는 싸움.
    1. การชิงชัย, การแย่งชิง, การยื้อแย่ง, การชิงกัน: การทะเลาะวิวาทที่เกิดขึ้นเพื่อแย่งสิ่งที่ปรารถนา
• 적 (敵) ☆☆ คำนาม
  • 1. 서로 싸우거나 해치려고 하는 상대.
    1. ศัตรู, ฝ่ายตรงข้าม, ปรปักษ์, ปฏิปักษ์: คู่ต่อสู้ที่ต่างฝ่ายต่างจ้องจะทะเลาะหรือมุ่งทำร้ายซึ่งกันและกัน
  • 2. (비유적으로) 해를 끼치는 요소.
    2. ศัตรู, ศัตรูตัวฉกาจ: (ในเชิงเปรียบเทียบ)ปัจจัยที่นำไปสู่ความเสียหาย
  • 3. 경기나 시합 등에서 승부를 겨루는 상대편.
    3. คู่แข่ง, คู่ต่อสู้: ฝ่ายตรงข้ามที่แข่งขันเอาแพ้ชนะในการแข่งขันหรือการประกวด เป็นต้น
• 도전하다 (挑戰 하다) คำกริยา
  • 1. 정면으로 맞서서 싸움을 걸다.
    1. ท้าชิง, ท้าประลอง, ท้าดวล: ชวนทะเลาะวิวาทซึ่งหน้า
  • 2. (비유적으로) 가치 있는 것이나 목표한 것을 얻기 위해 어려움에 맞서다.
    2. ท้าทาย: (ในเชิงเปรียบเทียบ)เผชิญหน้ากับความยากลำบากเพื่อให้ได้สิ่งที่เป็นเป้าหมายหรือสิ่งที่มีคุณค่า
• 드잡이 คำนาม
  • 1. 서로 머리나 멱살을 잡고 싸우는 짓.
    1. การชกต่อยกัน, การต่อสู้กันอุตลุด, การสู้กันชุลมุน, การตะลุมบอน: การทะเลาะกันโดยกระชากศีรษะหรือคอเสื้อ
• 조정안 (調停案) คำนาม
  • 1. 제삼자가 다투는 당사자 사이에 끼어서 다툼을 그치게 하도록 제시하는 안.
    1. แผนการไกล่เกลี่ย: แผนการที่นำเสนอเพื่อให้บุคคลที่สามเข้าไปแทรกแซงคู่กรณีที่ทะเลาะวิวาทกันและทำให้หยุดการทะเลาะวิวาท
• 승강 (昇降/陞降) คำนาม
  • 1. 오르고 내림.
    1. การขึ้นและลง, การขึ้นลง: การขึ้นและลง
  • 2. 서로 옳으니 그르니 하며 자기주장을 고집하여 다투는 일.
    2. การทะเลาะ, การเถียง, การโต้เถียง, การวิวาท: การทะเลาะเถียงกันและต่างดื้อยืนยันในความคิดของตัวเองว่าถูกและผิด
• 화해시키다 (和解 시키다) คำกริยา
  • 1. 싸움을 멈추고 서로 가지고 있던 나쁜 감정을 풀어 없애게 하다.
    1. ทำให้คืนดี, ทำให้คืนดีกัน: ทำให้หยุดทะเลาะกันและคลายความรู้สึกที่ไม่ดีที่ต่างฝ่ายต่างเคยมีอยู่
• 화해하다 (和解 하다) คำกริยา
  • 1. 싸움을 멈추고 서로 가지고 있던 안 좋은 감정을 풀어 없애다.
    1. คืนดีกัน, หยุดทะเลาะกัน, ปรองดองกัน: หยุดทะเลาะกันแล้ว คลายความรู้สึกที่ไม่ดีที่เคยมีซึ่งกันและกันให้หมดหายไป
• 조정 (調停) ☆ คำนาม
  • 1. 다툼이 있는 사이에 끼어서 서로 화해하게 하거나 타협하여 합의하게 함.
    1. การไกล่เกลี่ย, การประนีประนอม, การลอมชอม, การปรองดองกัน, การเป็นคนกลาง: การแทรกเข้าไปในระหว่างที่มีการทะเลาะวิวาทและทำให้คืนดีซึ่งกันและกัน หรือทำให้เห็นชอบยินยอมด้วยการตกลงกัน
• 지다 ☆☆☆ คำกริยา
  • 1. 경기나 싸움 등에서 상대에게 이기지 못하다.
    1. แพ้, พ่ายแพ้, ปราชัย: ไม่สามารถเอาชนะฝ่ายตรงข้ามได้ในการแข่งขันหรือการทะเลาะต่อสู้ เป็นต้น
• 중재되다 (仲裁 되다) คำกริยา
  • 1. 다투는 사람들 사이에 끼어든 제삼자에 의해 당사자들이 화해하게 되다.
    1. ถูกไกล่เกลี่ย, ถูกประนีประนอม, ทำให้ปรองดองกัน: บุคคลที่สามเข้ามาแทรกแซงในระหว่างคนที่ทะเลาะกันทำให้ผู้เกี่ยวข้องทั้งหลายปรองดองกัน
• 중재자 (仲裁者) คำนาม
  • 1. 다투는 사람들 사이에 끼어들어 당사자들을 화해시키는 사람.
    1. อนุญาโตตุลาการ, ผู้ไกล่เกลี่ย, ผู้ชี้ขาด: คนที่ทำให้ผู้เกี่ยวข้องมาคืนดีกันโดยแทรกกลางระหว่างผู้คนที่ทะเลาะกัน
• 중재하다 (仲裁 하다) คำกริยา
  • 1. 다투는 사람들 사이에 끼어들어 당사자들을 화해시키다.
    1. ไกล่เกลี่ย, ประนีประนอม, ทำให้ปรองดองกัน: ทำให้ผู้เกี่ยวข้องมาคืนดีกันโดยแทรกกลางระหว่างคนที่ทะเลาะกัน
• 어부지리 (漁夫之利) ☆ คำนาม
  • 1. 두 사람이 서로 다투는 사이에 다른 사람이 힘들이지 않고 이익을 대신 얻는다는 말.
    1. การได้ประโยชน์จากการทะเลาะกันของคนอื่น, การได้ประโยชน์จากความขัดแย้งของคนอื่น: การที่คนอื่นเข้ามาได้ผลประโยชน์แทนอย่างไม่ต้องใช้ความพยายามในระหว่างการทะเลาะกันของคน 2 คน
• 시비 (是非) ☆ คำนาม
  • 1. 옳은 것과 잘못된 것.
    1. ความถูกและผิด, สิ่งที่ถูกและผิด: สิ่งที่ถูกและผิด
  • 2. 서로 옳거나 잘못된 것을 따지는 말다툼.
    2. การโต้เถียง, การถกเถียง: การทะเลาะเบาะแว้งที่ต่างวิพากษ์วิจารณ์ว่าต่างฝ่ายต่างถูกหรือผิด
• 공방전 (攻防戰) คำนาม
  • 1. 서로 공격하고 방어하며 벌이는 전투.
    1. การบุกโจมตีและการตั้งรับในสมรภูมิ, การต่อสู้อย่างมีชั้นเชิง, สงครามที่มีทั้งรุกและรับ: การสู้รบที่ทำโดยต่างฝ่ายต่างโจมตีและตั้งรับซึ่งกันและกัน
  • 2. 서로 다른 의견을 가진 사람들이 대립하여 말로 벌이는 싸움.
    2. สงครามวาทะ, การปะทะด้วยคำพูด: การที่ผู้คนที่มีความคิดเห็นแตกต่างกันขัดแย้งและทะเลาะกันด้วยคำพูด
• 평화적 (平和的) ☆ คุณศัพท์
  • 1. 전쟁이나 다툼 등의 갈등이 없이 조용하고 화목한.
    1. ที่สงบ, ที่สงบเรียบร้อย, ที่มีความสันติ: เงียบและปรองดองกลมเกลียวโดยไม่มีการขัดแย้ง เช่น การทะเลาะเบาะแว้งหรือสงคราม เป็นต้น
• 쟁취하다 (爭取 하다) คำกริยา
  • 1. 바라는 것을 싸워서 얻어 내다.
    1. ได้มา, คว้าเอามาได้(จากการต่อสู้แย่งชิง): ทะเลาะวิวาทและได้มาในสิ่งที่ปรารถนา