🔍
Search:
บ่น
🌟
บ่น
@ Name [🌏ภาษาไทย]
-
คำนาม
-
1
자기의 처지나 신세를 하소연하며 길게 늘어놓는 말.
1
คำบ่น:
คำพูดยืดยาวและบ่นถึงสภาพของตัวเอง
-
คำกริยา
-
1
어떤 일이나 사람을 마음에 들어하지 않다. 또는 그것을 말이나 행동으로 드러내다.
1
ไม่พอใจ, บ่น:
ไม่พอใจคนหรือเรื่องใด ๆ หรือแสดงสิ่งดังกล่าวด้วยการกระทำหรือคำพูด
-
คำกริยา
-
1
무엇이 모자라거나 마음에 들지 않아 떼를 쓰며 조르다.
1
บ่น, บ่นพึมพำ:
เว้าวอนด้วยการเซ้าซี้ เนื่องจากสิ่งใดขาดแคลนหรือไม่ถูกใจ
-
☆
คำนาม
-
1
무엇이 모자라거나 마음에 들지 않아 떼를 쓰며 조르는 일.
1
บ่น, บ่นพึมพำ:
การที่เว้าวอนด้วยการเซ้าซี้ เนื่องจากสิ่งใดขาดแคลนหรือไม่ถูกใจ
-
คำกริยา
-
1
마음에 들지 않아서 쓸데없는 말을 자꾸 듣기 싫도록 하다.
1
บ่น, บ่นพึมพำ:
พูดสิ่งที่ไร้สาระซ้ำไปซ้ำมาเพราะไม่ถูกใจจนไม่อยากฟัง
-
คำกริยา
-
1
마음에 들지 않아서 쓸데없는 말을 자꾸 듣기 싫도록 하다.
1
บ่น, บ่นพึมพำ:
พูดสิ่งที่ไร้สาระซ้ำไปซ้ำมาเพราะไม่ถูกใจจนไม่อยากฟัง
-
คำกริยา
-
1
낮은 목소리로 계속 말을 하다.
1
พูดพึมพำ, บ่นงึมงำ:
พูดอย่างต่อเนื่องด้วยเสียงต่ำ
-
คำกริยา
-
1
쓸데없는 말을 함부로 자꾸 하다.
1
พูดพึมพำ, บ่นงึมงำ:
พูดเรื่องที่ไม่มีประโยชน์บ่อย ๆ โดยไม่ได้คิด
-
คำกริยา
-
1
쓸데없는 말을 함부로 자꾸 하다.
1
พูดพึมพำ, บ่นงึมงำ:
พูดเรื่องที่ไม่มีประโยชน์บ่อย ๆ โดยไม่ได้คิด
-
คำกริยา
-
1
쓸데없는 말을 함부로 자꾸 하다.
1
พูดพึมพำ, บ่นงึมงำ:
พูดเรื่องที่ไม่มีประโยชน์บ่อย ๆ โดยไม่ได้คิด
-
คำกริยา
-
1
어떤 일이 지나간 뒤에 쓸데없이 그에 관련된 말이나 행동을 하다.
1
บ่น, พร่ำ, พร่่ำบ่น:
กระทำหรือพูดอย่างไร้ประโยชน์เกี่ยวกับเรื่องใด ๆ ที่ผ่านไปแล้ว
-
☆☆
คำนาม
-
1
어떤 일이나 사람에 대하여 마음에 들지 않음. 또는 그것을 말로 드러냄.
1
ความไม่พอใจ, การบ่น:
การไม่ถูกใจเรื่องหรือคนใด ๆ หรือการแสดงสิ่งดังกล่าวด้วยคำพูด
-
คำวิเศษณ์
-
1
쓸데없는 말을 함부로 자꾸 하는 모양.
1
(พูด)พึมพำ, (บ่น)งึมงำ:
ลักษณะที่พูดเรื่องที่ไม่มีประโยชน์บ่อย ๆ โดยไม่ได้คิด
-
คำกริยา
-
1
끈질기게 잔소리를 하거나 윽박지르고 혼을 내다.
1
บ่นไม่เลิก, ตะคอก, โมโห:
บ่นอย่างไม่ลดละหรือตะคอกและโมโห
-
คำกริยา
-
1
작고 낮은 목소리로 남이 알아듣지 못하게 중얼대다.
1
บ่นพึมพำ, บ่นงึมงำ:
บ่นพึมพำเสียงต่ำเบา ๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นฟังรู้เรื่อง
-
2
아직 말을 하지 못하는 아기가 분명하지 않은 말소리를 자꾸 내다.
2
อ้อแอ้:
เด็กที่ยังพูดไม่ได้ส่งเสียงที่ไม่ชัดเจนออกมาบ่อย ๆ
-
คำกริยา
-
1
작고 낮은 목소리로 남이 알아듣지 못하게 중얼거리다.
1
บ่นพึมพำ, บ่นงึมงำ:
บ่นพึมพำเสียงต่ำเบา ๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นฟังรู้เรื่อง
-
2
아직 말을 하지 못하는 아기가 분명하지 않은 말소리를 자꾸 내다.
2
อ้อแอ้:
เด็กที่ยังพูดไม่ได้ส่งเสียงที่ไม่ชัดเจนออกมาบ่อย ๆ
-
คำกริยา
-
1
마음에 들지 않아서 쓸데없는 말을 자꾸 듣기 싫도록 하다.
1
บ่นกระปอดกระแปด, บ่นพึมพำ:
ไม่สบอารมณ์จึงส่งเสียงอันไม่มีสาระออกมาบ่อย ๆ จนไม่อยากฟัง
-
คำกริยา
-
1
작고 낮은 목소리로 남한테 잘 들리지 않게 혼잣말을 자꾸 하다.
1
พูดบ่น, พูดพึมพำ, พูดอ้อแอ้:
พูดคนเดียวอยู่บ่อย ๆ ด้วยเสียงที่เล็กและโทนต่ำ ทำให้ผู้อื่นไม่ได้ยินอย่างชัดเจน
-
คำกริยา
-
1
작고 낮은 목소리로 남한테 잘 들리지 않게 혼잣말을 자꾸 하다.
1
พูดบ่น, พูดพึมพำ, พูดอ้อแอ้:
พูดคนเดียวอยู่บ่อย ๆ ด้วยเสียงที่เล็กและโทนต่ำ ทำให้ผู้อื่นไม่ได้ยินอย่างชัดเจน
-
คำกริยา
-
1
작고 낮은 목소리로 분명하지 않게 혼잣말을 자꾸 하다.
1
พูดบ่น, พูดพึมพำ, พูดอ้อแอ้:
พูดคนเดียวอยู่บ่อย ๆ ด้วยเสียงที่เล็กและโทนต่ำ ทำให้ไม่ได้ยินอย่างชัดเจน
🌟
บ่น
@ คำอธิบายความหมาย [🌏ภาษาไทย]
-
คำกริยา
-
1.
밥을 먹을 때 밥에 대한 불평을 심하게 하다.
1.
บ่นเรื่องอาหาร, ตำหนิเรื่องอาหาร:
บ่นอย่างรุนแรงเกี่ยวกับอาหารในตอนที่รับประทานอาหาร
-
คำกริยา
-
1.
마음에 들지 않아서 계속 몹시 불평을 하다.
1.
บ่นพึมพำ, บ่นงึมงำ, บ่นพึม ๆ พำ ๆ, บ่นจุกจิก:
บ่นอย่างมากอย่างต่อเนื่องเพราะไม่ถูกใจ
-
คำกริยา
-
1.
남이 알아듣기 어려울 정도로 작고 낮은 목소리로 자꾸 불평을 하다.
1.
บ่นพึมพำ, บ่นอู้อี้, บ่นงึมงำ, พูดงึมงำ:
บ่นอยู่เรื่อย ๆ ด้วยน้ำเสียงต่ำและค่อยจนถึงขนาดที่คนอื่นฟังเข้าใจได้ยาก
-
☆
คำนาม
-
1.
아무 이유 없이 작은 흠을 들추어내어 불평을 하거나 말썽을 부림. 또는 그 불평이나 말썽.
1.
การจับผิด, การจ้องจับผิด, การคอยจับผิด, การหาเรื่อง, การใส่ร้าย:
การจับยกข้อบกพร่องเล็ก ๆ ขึ้นมาแล้วบ่นหรือทำให้วุ่นวายอย่างที่ไม่มีเหตุผลใด ๆ หรือการบ่นหรือความวุ่นวายดังกล่าว
-
วิภัตติปัจจัย
-
1.
(아주낮춤으로) 어떠한 명령이나 요청에 대해 자신에게 묻거나 불평함을 나타내는 종결 어미.
1.
...ได้เหรอ, ...ซะนี่, ...ซะงั้น, ...นี่, ...ไหมนะ, ...หรือเปล่านะ, ...ไหม, ...หรือเปล่า, ...เหรอ:
(ใช้ในการลดระดับทางภาษาอย่างมากและเป็นทางการ)วิภัตติปัจจัยลงท้ายประโยคที่ใช้แสดงการถามตนเองหรือบ่นอยู่คนเดียวเกี่ยวกับคำขอร้องหรือคำสั่งใด ๆ
-
คำนาม
-
1.
일이 끝난 뒤에 그에 대해 트집을 잡거나 불평하는 말.
1.
คำนินทา, คำบ่นลับหลัง:
คำพูดที่หาเรื่องหรือบ่นหลังจากเสร็จงาน
-
2.
뒤에서 응원하는 소리.
2.
เสียงเชียร์ด้านหลัง, เสียงให้กำลังใจด้านหลัง:
เสียงที่เชียร์จากด้านหลัง
-
3.
상대가 없을 때 뒤에서 치는 큰소리.
3.
เสียงบ่นตะโกนข้างหลัง, เสียงบ่นข้างหลัง:
การคุยโตด้านหลังตอนที่ฝ่ายตรงข้ามไม่อยู่
-
☆☆
คำอุทาน
-
1.
남에게 어떤 행동을 권유하거나 재촉할 때에 하는 말.
1.
เอ้า, อ่ะ, เถอะนะ:
คำพูดใช้เตือนหรือชักชวนให้ผู้อื่นทำการกระทำใด ๆ
-
2.
남의 주의를 끌려고 할 때에 하는 말.
2.
เอาล่ะ, เอาละ, อา, อ้า:
คำพูดเพื่อเรียกความสนใจของผู้อื่น
-
3.
당황스럽거나 어떻게 할지 결정하지 못했을 때에 하는 혼자 하는 말.
3.
อ่า, เอ่อ:
คำพูดบ่นคนเดียวใช้ในกรณีที่ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรและตัดสินใจไม่ได้
-
คำวิเศษณ์
-
1.
남이 알아듣기 어려울 정도로 작고 낮은 목소리로 자꾸 불평을 하는 모양.
1.
พึมพำ, อู้อี้, งึมงำ:
ลักษณะที่บ่นอยู่เรื่อย ๆ ด้วยน้ำเสียงต่ำและค่อยจนถึงขนาดที่คนอื่นฟังเข้าใจได้ยาก
-
วิภัตติปัจจัย
-
1.
(아주낮춤으로) 어떠한 사실에 대해 자신에게 묻거나 불평함을 나타내는 종결 어미.
1.
...ได้เหรอ, ...ซะนี่, ...ซะงั้น, ...นี่, ...ไหมนะ, ...หรือเปล่านะ, ...ไหม, ...หรือเปล่า, ...เหรอ:
(ใช้ในการลดระดับภาษาอย่างมากและเป็นทางการ)วิภัตติปัจจัยลงท้ายประโยคที่ใช้แสดงการถามหรือบ่นแก่ตัวเองเกี่ยวกับข้อเท็จจริงใด ๆ
-
2.
(아주낮춤으로) 어떠한 명령이나 요청에 대해 자신에게 묻거나 불평함을 나타내는 종결 어미.
2.
...ได้เหรอ, ...ซะนี่, ...ซะงั้น, ...นี่, ...ไหมนะ, ...หรือเปล่านะ, ...ไหม, ...หรือเปล่า, ...เหรอ:
(ใช้ในการลดระดับภาษาอย่างมากและเป็นทางการ)วิภัตติปัจจัยลงท้ายประโยคที่ใช้แสดงการถามหรือบ่นแก่ตัวเองเกี่ยวกับการสั่งหรือการขอร้องใด ๆ
-
คำกริยา
-
1.
마음에 들지 않아서 몹시 불평을 하다.
1.
บ่นพึมพำ, บ่นงึมงำ, บ่นพึม ๆ พำ ๆ, บ่นจุกจิก:
บ่นอย่างมากเพราะไม่ถูกใจ
-
คำนาม
-
1.
돈이 없다거나 돈 쓸 데가 많다고 자꾸 불평함. 또는 그 말.
1.
การบ่นว่าไม่มีเงิน, การบ่นว่าใช้เงินมาก, คำพูดบ่นเรื่องไม่มีเงิน, คำพูดบ่นเรื่องใช้เงินมาก:
การบ่นว่าไม่มีเงินหรือมีเรื่องที่ต้องใช้เงินมากอยู่เรื่อย ๆ หรือคำพูดดังกล่าว
-
คำวิเศษณ์
-
1.
몸이 불편하거나 마음에 들지 않아 자꾸 짜증을 내며 중얼거리거나 보채는 소리. 또는 그런 모양.
1.
เสียงบ่นพึมพำ, เสียงออดอ้อน, ลักษณะที่งอแง, ลักษณะที่รบเร้า, ลักษณะที่ออดอ้อน:
เสียงที่แสดงอาการหงุดหงิดเพราะไม่ถูกใจหรือลำบากกายและบ่นพึมพำหรือรบเร้าอยู่เรื่อย ๆ หรือลักษณะดังกล่าว
-
คำกริยา
-
1.
까다로운 요구나 잔소리를 들으며 괴롭힘을 당하다.
1.
ถูกรบกวน, ถูกรบเร้า, ถูกกวน, ถูกเซ้าซี้, ถูกตื้อ:
ถูกรบกวนโดยได้ยินคำบ่นหรือความต้องการที่ซับซ้อน
-
คำกริยา
-
1.
작고 낮은 목소리로 남이 알아듣지 못하게 중얼대다.
1.
บ่นพึมพำ, บ่นงึมงำ:
บ่นพึมพำเสียงต่ำเบา ๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นฟังรู้เรื่อง
-
2.
아직 말을 하지 못하는 아기가 분명하지 않은 말소리를 자꾸 내다.
2.
อ้อแอ้:
เด็กที่ยังพูดไม่ได้ส่งเสียงที่ไม่ชัดเจนออกมาบ่อย ๆ
-
คำวิเศษณ์
-
1.
작고 낮은 목소리로 남이 알아듣지 못하게 중얼거리는 소리. 또는 그 모양.
1.
พึมพำ, งึมงำ, ลักษณะท่าทางของการบ่นพึมพำ:
บ่นพึมพำเสียงต่ำเบา ๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นฟังรู้เรื่องหรือท่าทางในลักษณะดังกล่าว
-
2.
아직 말을 하지 못하는 아기가 분명하지 않은 말소리를 자꾸 내는 모양. 또는 그 소리.
2.
อ้อแอ้, ท่างทางอ้อแอ้:
ลักษณะที่เด็กที่ยังพูดไม่ได้ส่งเสียงที่ไม่ชัดเจนออกมาบ่อย ๆ หรือเสียงดังกล่าว
-
คำกริยา
-
1.
작고 낮은 목소리로 남이 알아듣지 못하게 중얼거리다.
1.
บ่นพึมพึม, พูดงึมงำ, พูดอยู่ในคอ:
บ่นพึมพำด้วยเสียงเบาและต่ำโดยไม่ให้ผู้อื่นฟังออก
-
2.
아직 말을 하지 못하는 아기가 분명하지 않은 말소리를 자꾸 내다.
2.
พูดอ้อแอ้:
เด็กที่ยังพูดไม่เป็นส่งเสียงพูดที่ไม่ชัดเจนตลอดเวลา
-
คำนาม
-
1.
처음에 했던 말과는 다른 내용의 말.
1.
การเปลี่ยนคำพูด, การพูดเรื่องอื่น:
คำพูดที่มีเนื้อหาต่างไปจากคำพูดที่เคยพูดไว้แต่เดิม
-
2.
이런저런 불평을 하거나 덧붙이는 말.
2.
การบ่น, การพูดซ้ำ, การพูดหลายหน:
การพูดบ่นไปเรื่อยเปื่อยหรือการพูดเสริม
-
คำคุุณศัพท์
-
1.
이런저런 불평을 하거나 덧붙이는 말이 없다.
1.
ไม่พูดสองคำ, ไม่บ่น:
ไม่มีคำพูดเพิ่มเติมหรือคำบ่นอย่างโน้นอย่างนี้
-
2.
더 말할 필요도 없이 확실하다.
2.
แน่นอน, แน่ ๆ:
แน่นอนโดยไม่จำเป็นต้องพูดอีก
-
คำนาม
-
1.
하던 말을 이어서 하는 것. 또는 그런 말.
1.
คำพูดต่อท้าย:
การพูดต่อคำพูดที่เคยพูดไว้ หรือคำพูดลักษณะดังกล่าว
-
2.
일이 끝난 뒤에 그에 대해 트집을 잡거나 불평하는 말.
2.
คำนินทา, คำบ่นลับหลัง:
คำพูดที่หาเรื่องหรือบ่นเกี่ยวกับสิ่งนั้นหลังจากเสร็จงานแล้ว
-
3.
바로 뒤에 오는 말.
3.
คำพูดต่อท้าย, คำพูดต่อเติม:
คำพูดที่มาทีหลังอย่างทันทีทันใด
-
-
1.
욕을 당한 자리에서는 아무 말도 못 하고 뒤에 가서 불평한다.
1.
(ป.ต.)โดนตบแก้มที่ชงโนแล้วจ้องด้วยหางตาที่แม่น้ำฮัน[ไปที่แม่น้ำฮัน]; มาบ่นเอาทีหลัง:
ไม่สามารถพูดอะไรได้ในตอนที่ถูกตำหนิแล้วจึงมาบ่นทีหลัง
-
2.
자신의 노여움을 관계가 없는 다른 곳에서 푼다.
2.
(ป.ต.)โดนตบแก้มที่ชงโนแล้วจ้องด้วยหางตาที่แม่น้ำฮัน[ไปที่แม่น้ำฮัน] ; โกรธแล้วมาลงที่อื่น, ฟาดงวงฟาดงา:
ระบายความโกรธของตนเองกับที่ที่ไม่มีความเกี่ยวข้อง