🔍
Search:
พึมพำ
🌟
พึมพำ
@ Name [🌏ภาษาไทย]
-
คำวิเศษณ์
-
1
남이 알아듣지 못할 정도로 작고 낮은 목소리로 계속 혼자 말하는 소리. 또는 그 모양.
1
พึมพำ, งึมงำ:
เสียงที่พูดคนเดียวด้วยน้ำเสียงที่เบามาก โดยที่ผู้อื่นไม่ได้ยินว่าพูดอะไร หรือลักษณะดังกล่าว
-
คำกริยา
-
1
무엇이 모자라거나 마음에 들지 않아 떼를 쓰며 조르다.
1
บ่น, บ่นพึมพำ:
เว้าวอนด้วยการเซ้าซี้ เนื่องจากสิ่งใดขาดแคลนหรือไม่ถูกใจ
-
☆
คำนาม
-
1
무엇이 모자라거나 마음에 들지 않아 떼를 쓰며 조르는 일.
1
บ่น, บ่นพึมพำ:
การที่เว้าวอนด้วยการเซ้าซี้ เนื่องจากสิ่งใดขาดแคลนหรือไม่ถูกใจ
-
คำกริยา
-
1
마음에 들지 않아서 쓸데없는 말을 자꾸 듣기 싫도록 하다.
1
บ่น, บ่นพึมพำ:
พูดสิ่งที่ไร้สาระซ้ำไปซ้ำมาเพราะไม่ถูกใจจนไม่อยากฟัง
-
คำกริยา
-
1
마음에 들지 않아서 쓸데없는 말을 자꾸 듣기 싫도록 하다.
1
บ่น, บ่นพึมพำ:
พูดสิ่งที่ไร้สาระซ้ำไปซ้ำมาเพราะไม่ถูกใจจนไม่อยากฟัง
-
คำกริยา
-
1
쓸데없는 말을 함부로 자꾸 하다.
1
พูดพึมพำ, บ่นงึมงำ:
พูดเรื่องที่ไม่มีประโยชน์บ่อย ๆ โดยไม่ได้คิด
-
คำกริยา
-
1
쓸데없는 말을 함부로 자꾸 하다.
1
พูดพึมพำ, บ่นงึมงำ:
พูดเรื่องที่ไม่มีประโยชน์บ่อย ๆ โดยไม่ได้คิด
-
คำกริยา
-
1
낮은 목소리로 계속 말을 하다.
1
พูดพึมพำ, บ่นงึมงำ:
พูดอย่างต่อเนื่องด้วยเสียงต่ำ
-
คำกริยา
-
1
쓸데없는 말을 함부로 자꾸 하다.
1
พูดพึมพำ, บ่นงึมงำ:
พูดเรื่องที่ไม่มีประโยชน์บ่อย ๆ โดยไม่ได้คิด
-
คำวิเศษณ์
-
1
코를 계속 세게 풀거나 콧김을 부는 소리.
1
พึมพำ, งึมงัม:
เสียงสั่งน้ำมูกอย่างรุนแรงต่อเนื่องหรือเสียงหายใจอย่างรุนแรงทางจมูก
-
2
신이 나서 계속 콧노래를 부르는 소리. 또는 그 모양.
2
ฮึมฮัม:
เสียงฮัมเพลงอย่างต่อเนื่องเนื่องมาจากความร่าเริงใจ หรือท่าทางดังกล่าว
-
คำกริยา
-
1
코를 계속 세게 풀거나 콧김을 불다.
1
พึมพำ, งึมงัม:
เสียงสั่งน้ำมูกอย่างรุนแรงต่อเนื่องหรือเสียงหายใจอย่างรุนแรงทางจมูก
-
2
신이 나서 계속 콧노래를 부르다.
2
ฮึมฮัม:
เสียงฮัมเพลงอย่างต่อเนื่องเนื่องมาจากความร่าเริงใจ
-
คำวิเศษณ์
-
1
남이 알아듣기 어려울 정도로 작고 낮은 목소리로 자꾸 불평을 하는 모양.
1
พึมพำ, อู้อี้, งึมงำ:
ลักษณะที่บ่นอยู่เรื่อย ๆ ด้วยน้ำเสียงต่ำและค่อยจนถึงขนาดที่คนอื่นฟังเข้าใจได้ยาก
-
คำวิเศษณ์
-
1
쓸데없는 말을 함부로 자꾸 하는 모양.
1
(พูด)พึมพำ, (บ่น)งึมงำ:
ลักษณะที่พูดเรื่องที่ไม่มีประโยชน์บ่อย ๆ โดยไม่ได้คิด
-
คำกริยา
-
1
작고 낮은 목소리로 남이 알아듣지 못하게 중얼거리다.
1
บ่นพึมพำ, บ่นงึมงำ:
บ่นพึมพำเสียงต่ำเบา ๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นฟังรู้เรื่อง
-
2
아직 말을 하지 못하는 아기가 분명하지 않은 말소리를 자꾸 내다.
2
อ้อแอ้:
เด็กที่ยังพูดไม่ได้ส่งเสียงที่ไม่ชัดเจนออกมาบ่อย ๆ
-
คำกริยา
-
1
낮은 목소리로 계속 말을 하다.
1
พึมพำ, พึม ๆ พำ ๆ, งึมงำ:
พูดไปเรื่อย ๆ ด้วยเสียงต่ำ
-
คำวิเศษณ์
-
1
낮은 목소리로 계속 말을 하는 모양.
1
พึมพำ, พึม ๆ พำ ๆ, งึมงำ:
ักษณะที่พูดไปเรื่อย ๆ ด้วยน้ำเสียงต่ำ
-
คำวิเศษณ์
-
1
주로 여자나 아이들이 남이 알아듣지 못할 정도의 작은 목소리로 혼잣말을 자꾸 하는 소리. 또는 그 모양.
1
งึมงำ, พึมพำ, พึม ๆ พำ ๆ:
เสียงที่ผู้หญิงหรือเด็ก ๆ โดยส่วนใหญ่พูดคนเดียวอยู่เรื่อย ๆ ด้วยน้ำเสียงเบา ๆ ขนาดที่คนอื่นไม่สามารถฟังออกได้ หรือลักษณะดังกล่าว
-
คำกริยา
-
1
작고 낮은 목소리로 남이 알아듣지 못하게 중얼대다.
1
บ่นพึมพำ, บ่นงึมงำ:
บ่นพึมพำเสียงต่ำเบา ๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นฟังรู้เรื่อง
-
2
아직 말을 하지 못하는 아기가 분명하지 않은 말소리를 자꾸 내다.
2
อ้อแอ้:
เด็กที่ยังพูดไม่ได้ส่งเสียงที่ไม่ชัดเจนออกมาบ่อย ๆ
-
คำกริยา
-
1
코를 계속 세게 풀거나 콧김을 불다.
1
พึมพำ ๆ, งึมงัม ๆ:
สั่งน้ำมูกอย่างรุนแรงต่อเนื่องหรือหายใจอย่างรุนแรงทางจมูก
-
2
신이 나서 계속 콧노래를 부르다.
2
ฮึมฮัม ๆ:
เสียงฮัมเพลงอย่างต่อเนื่องเนื่องมาจากความร่าเริงใจ
-
คำกริยา
-
1
마음에 들지 않아서 쓸데없는 말을 자꾸 듣기 싫도록 하다.
1
บ่นกระปอดกระแปด, บ่นพึมพำ:
ไม่สบอารมณ์จึงส่งเสียงอันไม่มีสาระออกมาบ่อย ๆ จนไม่อยากฟัง
🌟
พึมพำ
@ คำอธิบายความหมาย [🌏ภาษาไทย]
-
คำนาม
-
1.
하지 않아도 좋을 쓸데없는 말.
1.
คำพูดไม่เป็นประโยชน์, คำพูดไม่สำคัญ, คำพูดที่ไม่จำเป็น, คำพูดไร้สาระ:
คำพูดที่ไร้ประโยชน์ ถ้าไม่พูดจะดีกว่า
-
2.
투덜거리거나 불평하는 말.
2.
คำบ่น, คำพึมพำ, คำบ่นพึมพำ, คำบ่นอู้อี้:
คำพูดที่บ่นหรือพึมพำ
-
คำกริยา
-
1.
하지 않아도 좋을 쓸데없는 말을 하다.
1.
พูดไม่เป็นประโยชน์, พูดในสิ่งไม่สำคัญ, พูดที่ไม่จำเป็น, พูดไร้สาระ:
พูดไร้ประโยชน์ ถ้าไม่พูดจะดีกว่า
-
2.
투덜거리거나 불평하는 말을 하다.
2.
บ่น, พึมพำ, บ่นพึมพำ, บ่นอู้อี้:
พูดบ่นหรือพึมพำ
-
คำกริยา
-
1.
혼자서 중얼거리다.
1.
พูดคนเดียว, พูดบ่นอยู่คนเดียว:
บ่นพึมพำอยู่เพียงคนเดียว
-
2.
연극에서 배우가 다른 배우 없이 혼자서 말하다.
2.
(ตัวละคร)พูดคนเดียวในละครเวที:
ตัวละครพูดอยู่คนเดียวโดยไม่มีตัวละครอื่นอยู่ด้วยในละครเวที
-
คำกริยา
-
1.
글이나 노래 등을 입속으로 중얼거리듯이 자꾸 읽거나 부르다.
1.
พึมพำ, งึมงำ, ฮัม(เพลง):
ร้องหรืออ่านหนังสือหรือเพลง เป็นต้น ซ้ำ ๆ เหมือนพึมพำในปาก
-
2.
남이 알아듣기 어려울 정도로 입속으로 중얼거리듯이 자꾸 말하다.
2.
พึมพำ, งึมงำ:
พูดซ้ำ ๆ เหมือนพึมพำในปากขนาดที่ว่าคนอื่นฟังไม่รู้เรื่อง
-
3.
불평을 입속으로 혼자 중얼거리다.
3.
บ่นพึมพำ, บ่นงึมงำ:
พึมพำความไม่พอใจคนเดียวในปาก
-
คำวิเศษณ์
-
1.
글이나 노래 등을 입속으로 중얼거리듯이 자꾸 읽거나 부르는 소리. 또는 그 모양.
1.
พึมๆพำๆ, งึมๆงำๆ, ฮัม(เพลง):
เสียงที่ร้องหรืออ่านหนังสือหรือเพลง เป็นต้น ซ้ำ ๆ เหมือนพึมพำในปาก หรือลักษณะดังกล่าว
-
2.
남이 알아듣기 어려울 정도로 입속으로 중얼거리듯이 자꾸 말하는 소리. 또는 그 모양.
2.
พึมๆพำๆ, งึมๆงำๆ:
เสียงที่พูดซ้ำ ๆ เหมือนพึมพำในปากขนาดที่ว่าคนอื่นฟังไม่รู้เรื่อง หรือลักษณะดังกล่าว
-
3.
불평을 입속으로 혼자 중얼거리는 소리. 또는 그 모양.
3.
(บ่น)พึมๆพำๆ, (บ่น)งึมๆงำๆ:
เสียงที่พึมพำความไม่พอใจคนเดียวในปาก หรือลักษณะดังกล่าว
-
คำกริยา
-
1.
글이나 노래 등을 입속으로 중얼거리듯이 자꾸 읽거나 부르다.
1.
พึมพำ, งึมงำ, ฮัม(เพลง):
ร้องหรืออ่านหนังสือหรือเพลง เป็นต้น ซ้ำ ๆ เหมือนพึมพำในปาก
-
2.
남이 알아듣기 어려울 정도로 입속으로 중얼거리듯이 자꾸 말하다.
2.
พึมพำ, งึมงำ:
พูดซ้ำ ๆ เหมือนพึมพำในปากขนาดที่ว่าคนอื่นฟังไม่รู้เรื่อง
-
3.
불평을 입속으로 혼자 중얼거리다.
3.
บ่นพึมพำ, บ่นงึมงำ:
พึมพำความไม่พอใจคนเดียวในปาก
-
-
1.
놀고 있는 개가 부럽다는 뜻으로, 일이 매우 바쁘고 힘들 때 넋두리로 하는 말.
1.
(ป.ต.)โชคชะตาหมาเป็นโชคชะตาที่ดี ; อิจฉาหมาที่เที่ยวเล่นไปวัน ๆ:
อิจฉาสุนัขที่กำลังเที่ยวเล่นอยู่ซึ่งหมายถึงคำบ่นในตอนที่งานยุ่งและยากลำบากมาก
-
2.
자기 팔자가 너무 나빠서 차라리 개 팔자가 더 좋겠다고 넋두리로 하는 말.
2.
(ป.ต.)โชคชะตาหมาเป็นโชคชะตาที่ดี ; หมายังโชคดีกว่า, โชคไม่ดี:
คำบ่นพึมพำว่าโชคชะตาของสุนัขคงจะดีกว่าเพราะโชคชะตาของตัวเองเลวร้ายเป็นอย่างยิ่ง
-
คำกริยา
-
1.
몸이 불편하거나 마음에 들지 않아 짜증을 내며 자꾸 중얼거리거나 보채다.
1.
งอแง, รบเร้า, ออดอ้อน:
แสดงอาการหงุดหงิดเพราะไม่ถูกใจหรือลำบากกายและบ่นพึมพำหรือรบเร้าอยู่เรื่อย ๆ
-
คำกริยา
-
1.
작고 낮은 목소리로 남이 알아듣지 못하게 중얼거리다.
1.
บ่นพึมพำ, บ่นงึมงำ:
บ่นพึมพำเสียงต่ำเบา ๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นฟังรู้เรื่อง
-
2.
아직 말을 하지 못하는 아기가 분명하지 않은 말소리를 자꾸 내다.
2.
อ้อแอ้:
เด็กที่ยังพูดไม่ได้ส่งเสียงที่ไม่ชัดเจนออกมาบ่อย ๆ
-
คำนาม
-
1.
혼자서 중얼거림.
1.
การพูดคนเดียว, การพูดบ่นอยู่คนเดียว:
การบ่นพึมพำอยู่เพียงคนเดียว
-
2.
연극에서 배우가 다른 배우 없이 혼자서 말하는 것. 또는 그런 대사.
2.
ฉายเดี่ยว, พูดคนเดียว:
การที่ตัวละครพูดอยู่คนเดียวโดยไม่มีตัวละครอื่นอยู่ด้วยในละครเวที หรือคำพูดดังกล่าว
-
คำกริยา
-
1.
말을 분명하게 하지 않고 입 안에서 중얼거리다.
1.
บ่นพึมพำ, บ่นอุบอิบ:
ไม่พูดให้ชัดเจนและบ่นพึมพำอยู่ในปาก
-
2.
음식물을 입 안에 넣고 입을 다문 채 조금씩 자꾸 씹다.
2.
ค่อย ๆ เคี้ยวอาหาร:
หุบปากเคี้ยวอาหารทีละน้อยอยู่เรื่อย ๆ โดยที่ใส่อาหารไว้ข้างในปาก
-
3.
입술이나 근육 등이 자꾸 오므라지다. 또는 그렇게 하다.
3.
เม้ม(ริมฝีปาก), (กล้ามเนื้อ)หดตัว:
ริมฝีปากหรือกล้ามเนื้อ เป็นต้น หดตัวลง หรือทำเช่นนั้น
-
4.
행동을 분명하게 하지 않거나 머뭇거리다.
4.
ทำอย่างลังเล, ไม่กล้าตัดสินใจ:
กระทำอย่างไม่ชัดเจนหรือลังเล
-
คำวิเศษณ์
-
1.
말을 분명하게 하지 않고 입 안에서 중얼거리는 모양.
1.
พึมพำ, อุบอิบ, ลักษณะที่บ่นพึมพำ, ลักษณะที่บ่นอุบอิบ:
ลักษณะที่ไม่พูดให้ชัดเจนและบ่นพึมพำอยู่ในปาก
-
2.
음식물을 입 안에 넣고 입을 다문 채 조금씩 자꾸 씹는 모양.
2.
หงับ ๆ, ลักษณะที่ค่อย ๆ เคี้ยวอาหาร:
ลักษณะที่หุบปากเคี้ยวอาหารทีละน้อยอยู่เรื่อย ๆ โดยที่ใส่อาหารไว้ข้างในปาก
-
3.
입술이나 근육 등이 자꾸 오므라지는 모양.
3.
ลักษณะที่เม้ม(ริมฝีปาก), ลักษณะที่(กล้ามเนื้อ)หดตัว:
ลักษณะที่ริมฝีปากหรือกล้ามเนื้อ เป็นต้น หดตัวลงอยู่เรื่อย ๆ
-
4.
행동을 분명하게 하지 않거나 머뭇거리는 모양.
4.
ลักษณะที่ทำอย่างลังเล, ลักษณะที่ไม่กล้าตัดสินใจ:
ลักษณะที่กระทำอย่างไม่ชัดเจนหรือลังเล
-
คำกริยา
-
1.
말을 분명하게 하지 않고 입 안에서 중얼거리다.
1.
พูดอ้อมแอ้ม, พูดพึมพำ, พูดไม่ชัดเจน, อ้ำอึ้งอยู่ในปาก:
ไม่พูดอย่างชัดเจนและพูดพึมพำอยู่ในปาก
-
2.
음식물을 입 안에 넣은 채 삼키지 않고 자꾸 씹다.
2.
เคี้ยวเอื้อง:
เคี้ยวอยู่เรื่อย ๆ โดยไม่กลืนทั้ง ๆ ที่ใส่อาหารไว้ในปาก
-
3.
입술이나 근육 등이 자꾸 우므러지다. 또는 그렇게 하다.
3.
หุบ ๆ อ้า ๆ ปาก, ขยับปากอ้า ๆ หุบ ๆ:
ขยับรีบฝีปากโดยหุบและอ้าสลับไปมา หรือทำเช่นนั้น
-
4.
행동을 제대로 하지 못하고 머뭇거리다.
4.
ลังเลใจ, สองจิตสองใจ, รีรอ:
ไม่สามารถทำได้เต็มที่และลังเลใจ
-
คำกริยา
-
1.
말을 분명하게 하지 않고 입 안에서 중얼거리다.
1.
พูดพึมพำ, บ่นงึมงำ:
พึมพำอยู่ในปากโดยไม่พูดออกไปให้ชัดเจน
-
2.
음식물을 입 안에 넣은 채 삼키지 않고 자꾸 씹다.
2.
เคี้ยวไปมา:
เคี้ยวไปเรื่อย ๆ โดยไม่กลืนลงไป ทั้งที่ใส่อาหารเข้าไปในปาก
-
3.
입술이나 근육 등이 자꾸 우므러지다. 또는 그렇게 하다.
3.
ขยับปาก:
ริมฝีปากหรือกล้ามเนื้อ เป็นต้น ซึ่งหดตัวลงเรื่อย ๆ หรือทำให้เป็นลักษณะดังกล่าว
-
4.
행동을 제대로 하지 못하고 머뭇거리다.
4.
รีรอ, รั้งรอ, ชักช้า:
ทำพฤติกรรมให้ไม่ขัดเจนหรือรีรอ
-
คำวิเศษณ์
-
1.
말을 분명하게 하지 않고 입 안에서 자꾸 중얼거리는 모양.
1.
อ้อมแอ้ม, พึมพำ, งึมงำ, ลักษณะที่พูดอ้อมแอ้ม, ลักษณะที่พูดพึมพำ, ลักษณะที่พูดไม่ชัดเจน, ลักษณะที่อ้ำอึ้งอยู่ในปาก:
ลักษณะที่ไม่พูดอย่างชัดเจนและพูดพึมพำอยู่ในปาก
-
2.
음식물을 입 안에 넣은 채 삼키지 않고 자꾸 씹는 모양.
2.
อย่างช้า ๆ, ลักษณะที่เคี้ยวเอื้อง:
ลักษณะที่เคี้ยวหลาย ๆ ครั้งโดยไม่กลืนทั้ง ๆ ที่ใส่อาหารไว้ในปาก
-
3.
입술이나 근육 등이 자꾸 우므러지는 모양.
3.
ลักษณะที่หุบ ๆ อ้า ๆ ปาก, ลักษณะที่ขยับปากอ้า ๆ หุบ ๆ:
ลักษณณะที่ขยับรีบฝีปากโดยหุบและอ้าสลับไปมา
-
4.
행동을 제대로 하지 못하고 머뭇거리는 모양.
4.
อย่างลังเล, อย่างสองจิตสองใจ, ลักษณะที่ลังเลใจ, ลักษณะที่สองจิตสองใจ, ลักษณะที่รีรอ:
ลักษณะที่ไม่สามารถทำได้เต็มที่และลังเลใจ
-
คำกริยา
-
1.
말을 분명하게 하지 않고 입 안에서 자꾸 중얼거리다.
1.
พูดอ้อมแอ้ม, พูดพึมพำ, พูดไม่ชัดเจน, อ้ำอึ้งอยู่ในปาก:
ไม่พูดอย่างชัดเจนและพูดพึมพำอยู่ในปากอยู่เรื่อย ๆ
-
2.
음식물을 입 안에 넣은 채 삼키지 않고 자꾸 씹다.
2.
เคี้ยวเอื้อง:
เคี้ยวอยู่เรื่อย ๆ โดยไม่กลืนทั้ง ๆ ที่ใส่อาหารไว้ในปาก
-
3.
입술이나 근육 등이 자꾸 우므러지다. 또는 그렇게 하다.
3.
หุบ ๆ อ้า ๆ ปาก, ขยับปากอ้า ๆ หุบ ๆ:
ขยับรีบฝีปากอยู่เรื่อย ๆ โดยหุบและอ้าสลับไปมา หรือทำเช่นนั้น
-
4.
행동을 제대로 하지 못하고 자꾸 머뭇거리다.
4.
ลังเลใจ, สองจิตสองใจ, รีรอ:
ไม่สามารถทำได้เต็มที่และลังเลใจอยู่เรื่อย ๆ
-
คำกริยา
-
1.
몸이 불편하거나 마음에 들지 않아 자꾸 짜증을 내며 중얼거리거나 보채다.
1.
บ่นพึมพำ, ออดอ้อน, งอแง, รบเร้า:
แสดงอาการหงุดหงิดเพราะไม่ถูกใจหรือลำบากกายและบ่นพึมพำหรือรบเร้าอยู่เรื่อย ๆ
-
คำกริยา
-
1.
말을 분명하게 하지 않고 입 안에서 자꾸 중얼거리다.
1.
พูดพึมพำ, ขมุบขมิบ:
พูดพึมพำอยู่ในปากตลอดเวลา โดยไม่พูดให้ชัดเจน
-
2.
음식물을 입 안에 넣고 입을 다문 채 조금씩 자꾸 씹다.
2.
เคี้ยวหงุบหงับ:
ใส่อาหารในปากแล้วเคี้ยวไปทีละนิดเรื่อยๆ ทั้งที่คงปิดปากอยู่
-
3.
입술이나 근육 등이 자꾸 오므라지다. 또는 그렇게 하다.
3.
ทำท่าขมุบขมิบ, ขยับ:
ริมฝีปากหรือกล้ามเนื้อ เป็นต้น หดตัวลงเรื่อยๆ หรือทำให้เป็นลักษณะดังกล่าว
-
4.
행동을 분명하게 하지 않거나 약간 머뭇거리다.
4.
รีรอ, สองจิตสองใจ:
ทำพฤติกรรมไม่ชัดเจนหรือรีรอนิดหน่อย
-
คำกริยา
-
1.
글이나 노래 등을 입속으로 중얼거리듯이 자꾸 읽거나 부르다.
1.
พึมพำ, งึมงำ, ฮัม(เพลง):
ร้องหรืออ่านหนังสือหรือเพลง เป็นต้น ซ้ำ ๆ เหมือนพึมพำในปาก
-
2.
남이 알아듣기 어려울 정도로 입속으로 중얼거리듯이 자꾸 말하다.
2.
พึมพำ, งึมงำ:
พูดซ้ำ ๆ เหมือนพึมพำในปากขนาดที่ว่าคนอื่นฟังไม่รู้เรื่อง
-
3.
불평을 입속으로 혼자 중얼거리다.
3.
บ่นพึมพำ, บ่นงึมงำ:
พึมพำความไม่พอใจคนเดียวในปาก
-
คำกริยา
-
1.
말을 분명하게 하지 않고 입 안에서 중얼거리다.
1.
ทำท่าทางขมุบขมิบ, ทำท่าทางพึมพำ:
พึมพำอยู่ในปากโดยไม่พูดออกไปให้ชัดเจน
-
2.
음식물을 입 안에 넣고 입을 다문 채 조금씩 자꾸 씹다.
2.
ทำท่าทางหงึบหงับ:
ใส่อาหารเข้าไปในปากแล้วเคี้ยวเรื่อย ๆ ทีละนิดทั้งที่คงปิดปากอยู่
-
3.
입술이나 근육 등이 자꾸 오므라지다. 또는 그렇게 하다.
3.
ทำท่าทางขมุบขมิบ, ทำท่าทางหงึบหงับ:
ริมฝีปากหรือกล้ามเนื้อ เป็นต้น ซึ่งหดตัวลงเรื่อย ๆ หรือทำให้เป็นลักษณะดังกล่าว
-
4.
행동을 분명하게 하지 않거나 머뭇거리다.
4.
ทำท่าทางหงึกหงัก:
ทำพฤติกรรมอย่างไม่ชัดเจนหรือรีรอ